157. آفت در تدبیر
یغلب المقدر علی التقدیر حتی تکون الافة فی التدبیر
قدر الهی بر تدبیر پیروز شود تا آن جا که آفت در تدبیر باشد. (157)
158. مصدر قضا و قدرها
أان صبت علیهم المصائب لجؤوا الی الاستجازة بک، علماً بان أزمة الامور بیدک، و مصادرها عن قضائک
اگر مصیبت های روزگار بر سر اولیاء الله تاختن آورد، پناهندگی به تو جویند؛ زیرا می دانند که زمام همه امور به دست تو است و صدور آن ها از مقام قضای تو. (158)
159. ناخشنودی به قضای الهی
ألا فالحذر الحذر من طاعة ساداتکم و کبرائکم الذین تکبروا عن حسبهم، و ترفعوا فوق نسبهم، والقوا الهجینه علی ربهم، و جاحدوا الله علی ما صنع بهم. مکابرة لقضائه، و مغالبُة لالائه
آگاه شوید! بر حذر و بیمناک باشید از اطاعت آقایان و بزرگان خود، کسانی که از ارزش های واقعی حیثیت خود را بالاتر تلقی کردند و بالاتر از نسب خود سربلند نمودند، زشتی کار خود را به خدا نسبت دادند و درباره آن چه که خداوند با آنان انجام داده است انکار ورزیدند، این همه (خطا کاری ها) را در رویا رویایی جاهلانه و متکبرانه با قضاء خداوندی و پیروزی جستن بر نعمت های او مرتکب شدند. (159)
